آمریکا نسبت به کره شمالی سیاست «صبر راهبردی» ندارد. 

این پاسخی بود که ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، روز سه‌شنبه، ۲۸ دسامبر، در نشست خبری خود به جیها هام، خبرنگار کره‌ای صدای آمریکا داد. آقای جیها اشاره کرده بود که کارشناسی از لفظ «صبر راهبردی» برای توصیف سیاست بایدن نسبت به کره شمالی استفاده کرده است. 

پرایس گفت: «من مخالف استفاده از این عبارت هستم. ما در اولین ماه‌های این دولت دست به بازبینی سیاست‌گذاری و رویکردمان نسبت به کره شمالی زدیم، و نتیجه آن شد که متعهد به دنبال کردن دیپلماسی عمل‌گرایانه نسبت به کره شمالی، با هدف رسیدن به صلح پایدار در شبه‌جزیره کره، از جمله با کره شمالی، از طریق گفت‌وگو و دیپلماسی شدیم.»

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که هدف واشنگتن به عنوان بخشی از «این رویکرد سنجیده و عمل‌گرا»، مذاکره با کره شمالی است. او تاکید کرد: «ما در ماه‌های اخیر به روشنی گفته‌ایم که مقاصد خصومت‌ورزانه نسبت به کره شمالی نداریم. و همچنان آماده‌ایم تا با هیچ پیش‌شرطی با این کشور دیدار کنیم. ما امیدواریم کره شمالی پاسخ مثبتی به تماس ما بدهد. و در عین حال، در مذاکره نزدیک با متحدان‌مان، کره جنوبی، ژاپن و سایر متحدان و شرکای خود، در مورد چگونگی تماس با کره شمالی هستیم.»

از سوی دیگر، چونگ ایو یونگ، وزیر خارجه کره جنوبی، روز چهارشنبه، ۲۹ دسامبر، در نشستی خبری گفت که سئول و واشنگتن «از اساس» به توافقی عملی درباره پیش‌نویس بیانیه‌ای رسیده‌اند که رسما به جنگ کره پایان می‌دهد. 

وزارت خارجه آمریکا اما هنوز این گفته را تایید نکرده است.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به سوالات موجود راجع به این ادعای آقای چونگ، آن‌را تایید نکرد. مقامی از این وزارتخانه در ایمیلی به خبرگزاری یونهاپ کره جنوبی گفت: «آمریکا همچنان متعهد به دست یافتن به صلح پایدار در شبه‌جزیره کره از طریق گفت‌وگو و دیپلماسی با کره شمالی است»، اما اشاره‌ای به ادعای چونگ نکرد. 

جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا، قبلا گفته بود که واشنگتن و سئول احتمالا در مورد این‌که چه زمانی بتوان پایان جنگ را اعلام کرد، نظرات متفاوتی دارند. سالیوان در روز ۲۶ اکتبر گفته بود: «چشم‌اندازهای ما درباره مرحله‌‌بندی یا زمان‌بندی و شرایط قدم‌های مختلف، متفاوت است. اما در مورد ابتکار ِراهبردی مرکزی، توافق بنیادین داریم و باور مشترک‌مان این است که تنها از طریق دیپلماسی است که می‌توان به پیشروی موثر و واقعی رسید.»

آقای سالیوان هم نگفته بود که آیا آمریکا از اعلام پایان رسمی جنگ کره به عنوان راهی برای کشاندن پیونگ یانگ پای میز مذاکره حمایت می‌کند. چونگ اما در نشست خبری پایان سال خود، صحبت از پیش‌نویس متن بیانیه پایان جنگ کرد که سئول در چند ماه گذشته مشغول کار روی آن بوده است و آمریکا با آن توافق عمومی دارد. آقای چونگ در پی دیدار چند هفته پیش خود با همتای آمریکایی‌اش، آنتونی بلینکن، در حاشیه نشست وزرای خارجه و توسعه گروه ۷ در بریتانیا، نیز صحبت از توافق دو کشور بر سر آن متن پیش‌نویس کرده بود. 

جنگ کره از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ در جریان بود، و از اولین تخاصم‌های جنگ سرد جهانی. این جنگ با آتش‌بس و نه معاهده صلح تمام شد، و از همین رو برخی‌ها آن‌را طولانی‌ترین جنگ جهان می‌دانند که هنوز رسمی پایان نیافته است. آن جنگ باعث تقسیم شبه‌جزیره کره به دو کشور کره شمالی و جنوبی شد. در جریان آن جنگ، آمریکا و کشورهای طرفدار آن از کره جنوبی حمایت می‌کردند و شوروی و چین از کره شمالی. تعداد نیروهای آمریکایی در اوج جنگ کره به بیش از ۳۲۵ هزار نفر می‌رسید و مجموعا نزدیک یک میلیون و ۸۰۰ هزار سرباز آمریکایی در کره جنگیدند. از نیروهای غربی، بیش از ۳۶ هزار سرباز آمریکایی، ‌۱۰۰۰ سرباز بریتانیایی، ۷۰۰ سرباز ترکیه‌ای، و ۵۰۰ سرباز کانادایی در آن جنگ کشته شدند. در طرف مقابل، طبق منابع چینی، حدود ۲۰۰ هزار سرباز آن کشور، و نزدیک به ۳۰۰ سرباز شوروی نیز در آن جنگ کشته شدند.

کره جنوبی باور دارد که اعلام رسمی پایان جنگ می‌تواند پیونگ‌یانگ را به میز مذاکره بازگرداند. مون جا این، رئیس‌جمهوری کره جنوبی، اولین بار در ماه سپتامبر در سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل از قصد سئول برای صدور بیانیه پایان جنگ سخن گفت. 

کره شمالی از سال ۲۰۱۹ تا کنون در هیچ مذاکراتی راجع به برنامه هسته‌ای خود مشارکت نکرده است. کیم جونگ اون، رهبر جوان آن کشور که به تازگی دهمین سالگرد حکومت خود را جشن گرفت، در زمان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری پیشین، چند بار با او دیدار کرد، اما نشست‌های پر سر و صدای ترامپ و کیم در شهرهایی چون هانوی و سنگاپور، به نتیجه‌ای نرسید. دولت بایدن از ابتدای کار خود در ماه ژانویه گذشته کوشیده است مذاکرات دیپلماتیک با کره شمالی برقرار کند، اما موفق نشده است. 

کره شمالی (همراه با هند، پاکستان، و اسرائیل) یکی از چهار کشور خارج از شورای امنیت سازمان ملل است که سلاح هسته‌ای دارد. 

چند هفته پیش، ۳۵ قانون‌گذار جمهوری‌خواه در نامه‌ای به سالیوان اعلام کردند که مخالف پایان جنگ کره هستند. برخی از کارشناسان می‌گویند که اعلام پایان جنگ بدون خلع‌سلاح هسته‌ای کره شمالی، می‌تواند بنیان حضور نظامی گسترده آمریکا در کره جنوبی و استقرار نیروهای سازمان ملل در آن کشور را دچار مشکل کند.